Doktorzy z piekła rodem : przerażające świadectwo nazistowskich eksperymentów na ludziach

Książka

W koszyku

oceń

Doktorzy z piekła rodem : przerażające świadectwo nazistowskich eksperymentów na ludziach / Vivien Spitz ; tłumaczył Jan S. Zaus. - Wydanie 4. - Poznań ; [Zakrzewo] : Wydawnictwo Replika, copyright 2019. - 307, [1] strona : fotografie, portrety ; 24 cm.

(Piekło Obozów)

Autor

Spitz Vivien (1924-2014). Autor Zaus Jan Stanisław. Tłumaczenie

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Temat

Eksperymenty medyczne na ludziach Etyka lekarska Holokaust Ludobójstwo niemieckie (1939-1945) Procesy norymberskie (1945-1949) Trzecia Rzesza (1933-1945) Niemcy

Gatunek

Reportaż

Dziedzina i ujęcie

Historia

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Niepołomice-Oddział dla Dorosłych

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 94(100)"1939/1945"::341.322.5 (1 egz.)

Strefa uwag:

Tytuł oryginału: Doctors from hell : the horrific account of Nazi experiments on humans, 2005

Uwaga ogólna

Tytuł oryginału: "Doctors from hell : the horrific account of Nazi experiments on humans" 2005

Uwaga dotycząca bibliografii

Bibliografia na stronach 299-[301].

Recenzje:

Książka ma podtytuł "Przerażające świadectwo nazistowskich eksperymentów na ludziach".
I dokładnie taka jest. Przerażająca.
Pomimo tego, iż tematykę wojenną zgłębiam od lat, to jestem poruszona.
Gdyby zapytać mnie o eksperymenty na ludziach prowadzone przez nazistów, to PIERWSZE, co mi przychodzi o głowy, to oczywiście doktor Mengele. I myślę, że tak odpowie większość.
A ta pozycja zupełnie zmienia mój obraz wojny. (...) Zmienia swoimi porażającymi szczegółami.
Vivien Spitz została wysłana przez Departament Wojny USA do Norynbergi jako dziennikarka mająca dokumentować przebieg procesów nazistowskich zbrodniarzy. A miała dopiero 22 lata i była jedną w niewielu kobiet. Oprócz samego procesu Vivien opisała także życie amerykańskich reporterów w Norymberdze. Brak wygód takich jak ciepła woda czy poczucie stałego zagrożenia życia, to była codzienność w powojennych Niemczech.
A jeśli chodzi o same eksperymenty, to mamy tu cały wachlarz "pseudobadań": eksperymenty z dużymi wysokościami prowadzone w Dachau, eksperymenty z zamrażaniem, malarią, z gazem musztardowym, z sulfanilamidum, z woda morską, żółtaczką zakaźną, z tyfusem, z trucizną, z bombą zapalającą, z ropowicą, polygalem i fenolem oraz sterylizacja.
"Badania" te prowadzone były w różnych obozach przez niemieckich lekarzy. Choć "lekarzy" to w tym przypadku nieodpowiednie słowo: bardziej pasuje "rzeźnicy". Bo jak można nazwać człowieka, który przeprowadza "badania" bez jakichkolwiek zasad na ludziach, którzy zostali zmuszeni do takich działań i traktowani są jak króliki doświadczalne. Jak można zadawać cierpienie drugiemu człowiekowi i spokojnie na nie patrzeć?
Szczegółowość tej książki jest porażająca i jednocześnie godna podziwu.
Autorka przytacza zeznania ofiar, przedstawia wypowiedzi nazistów przed sądem i inne dokumenty procesowe. Zdjęcia są dopełniającym dodatkiem do książki. I dzięki nim można spojrzeć nazistom w oczy... I obejrzeć skutki ich badań w postaci zdjęć ofiar.
W moim odczuciu pokazanie życia reportera poza salą sądową daje pełniejszy obraz tamtego okresu.
Choć spotkałam się z zdaniem, że to minus tej książki.
W ostatnich rozdziałach autorka opisuje swoje życie i to jak ono się zmieniło po wizycie w Norymberdze i jak wpłynęło na nią to doświadczenie.
Książka ta poraża i skłania do refleksji. Osobom szczególnie wrażliwym odradzam.
Zainteresowanym polecam.